Nebi ve Resul Nedir? Arasındaki Farklar Nelerdir?

Kur’an-ı Kerim’de sıkça geçen nebi ve resul kelimeleri, dini insanlara tebliğ etmekle yükümlü peygamberler için kullanılmaktadır. Peki, bu iki kelime aynı anlama mı gelmektedir?

Nebi ve resul kelimelerinin birbirleriyle aynı anlama geldiği düşünülse de bu iki kelime birbirinden farklı anlamlar taşır. Bu iki terimin farklarının anlaşılabilmesi için kelime köklerine bakalım.

Nebi sözcüğü nübüvvet kelimesinden türemiştir. Nübüvvet, önemli bir haber getirme anlamına gelir. Resul kelimesi ise risalet kelimesinden türemiş olup mesajla ve belirli bir işle görevlendirilmiş olma anlamına gelir. Bu iki kelimeyi ortak noktada buluşturan ise Allah’tan alınan vahyin kullara ulaştırılmasıdır.

Kelimelerin anlamları göz önünde bulundurulduğunda her resul aynı zamanda nebi olarak nitelendirilebilir. Fakat her nebi resul değildir.

Nebi ve Resul Arasındaki Fark Nedir?

Kendisine kitap gönderilen tüm peygamberlere resul denir. Nebi ise kendinden önceki peygamberlerin getirmiş olduğu dini tebliğ eden peygamberlere denir. Peygamberimiz Hz. Muhammed hem resul hem de nebidir.

Hangi Peygamberlere Kitap Gönderilmiştir?

Kitaplara iman etmek, imanın şartlarından biridir. Hz Adem’den bu yana pek çok peygamber dini tebliğ etmesi için gönderilmiştir. Fakat yalnızca dört peygambere kitap inmiştir. Bu peygamberler ve inen kitaplar şöyledir:

• Hz Musa – Tevrat
• Hz Davud – Zebur
• Hz İsa – İncil
• Hz Muhammed – Kur’an-ı Kerim.

Kendisine kitap indirilen peygamberler dışında suhuf yani sahife gönderilen peygamberler de vardır. Bu peygamberler ve suhufları ise şöyledir:

• Hz Adem – 10 sayfa,
• Hz Şit – 50 sayfa,
• Hz İdris – 30 sayfa,
• Hz İbrahim – 10 sayfa şeklindedir.

Kur’an-ı Kerim’de Nebi veya Resul Diye Bahsedilen Peygamberler Kimlerdir?

Kur’an-ı Kerim’de, Hz. Adem’den bu yana gelen tüm peygamberlerden bahsedilmiştir. Fakat bazı peygamberler, nebi veya resul sıfatlarıyla anılmıştır. Bu peygamberler ise şunlardır; Hz Adem, İdris, Nuh, İbrahim, İsmail, İshak, Yakub, Yusuf, Lut, Hud, Salih, Şuayb, Musa, Harun, İlyas, Elyasa, Yunus, Eyyub, Davud, Süleyman, Zekeriyya, Yahya, İsa ve Muhammed (s.a.v)’dir.

Kur’an-ı Kerim’de geçen tüm bu peygamberler, Allah’ın dini yasak ve emirlerini insanlara iletmekle yükümlüydüler. Allah’tan vahiy yoluyla aldıkları bilgileri, kendilerine inanan veya inanmayan tüm insanlara tebliğ etmişlerdir.